İnstagram hesabımızı takip edenler bilirler.Bizde çoğu aile gibi oğlumuzun 2 yaş sendromunu hayretle izledik.2 yaş sendromu ile ilgili eminim bir çok tavsiye, yapılması gerekenler, yapılmaması gerekenler diye yazı okumuşsunuzdur.Bizim evde iki yaş sendromu sinyalleri verildiğinde bende aynı yazıları okudum, fakat daha 23 aylıkken okuldan şikayet gelince bu işi bir uzmana danışalım dedik.
Okuldaki öğretmenimiz ''Mert'in babasıyla birlikte okula gelmenizi rica ederim'' dediğinde tabiki acil bir durum var diye panikledik ve koşarak okula gittik.Şikayet şöyleydi; ''Mert okulda bir arkadaşını ısırdı, önceleri bu duruma önem vermedik fakat aynı arkadaşını farklı günlerde 3-4 kere ısırınca size durumu bildirmek zorunda kaldı.Evinizde şiddet içeren herhangi birşey var mı??!!??'' Tahmin edersiniz ki hem eşim hem de ben ''Nasıl Yani?!?'' diye şok olduk.Gerçi eşim erkek çocuk kendini ezdirmesin diye şakadan böbürlense de ben oldukça endişelenmiştim.Evet evde şiddet içeren herhangi bir şey yoktu fakat biz hatta bütün aile büyüklerimiz Mert'i severken hırpaladığı için çocukcağız severken ısırmanın,sıkmanın ve hırpalamanın doğru olduğunu zannediyordu.Tabi severken bu tarz hareketler yapması anlaşılabiliyordu.Hatta kızdığında da ısırması anlaşılabiliyordu.Çünkü öğretmenleri konuşma sürecinde olan çocukların kızdıkları zaman kendini ifade edemediği için zaman zaman ısırma, cimcikleme hatta vurma gibi eylemlerde bulunabileceğini söyledi.Peki o zaman sorun neydi? Sorun Mert'in ortada hiçbirşey yokken bir arkadaşını ısırmak istemesi..
Tasımızı tarağımızı topladık doğru pedagoga gittik.Nedir ne değildir öğrendik.2 yaş sendromunda olan çocuklar hepimizin bildiği gibi kendini evin hatta dünyanın merkezi olarak görür ve bir şekilde dikkat çekmeye çalışır.Tabi severken ısırmak, hırpalamak ,sıkarak sevgisini göstermek bizimkinde oturmuş bir hareket olduğu için ( ve onu surekli bu şekilde sevdiğimiz için bunun zararsız olduğunu düşündüğü için) zaman zaman dikkat çekmek için arkadaşlarına bu şekilde davranarak öğretmenlerinin ve diğerlerinin dikkatini çekmeye çalışıyor.Bu durumla baş etmek için neler yaptık;
*Öncelikle Mert'i severken normal insanlar gibi sevmeye başladık.
*O bizi severken ısırmaya kalkarsa hemen yaptığımız aktiviteyi durdurup ''bunun bize zarar verdiğini'' çok kısa ve net cümleler ile anlattık.
*Evde ''ısırmak'' kelimesini ve okuldaki durumun konuşulmasını engelledik.
*2 yaş sendromunu daha hızlı atlatttığında bu durum ortadan kalkacağı için , sendromumuzu daha hızlı atlatmak için doktorumuzun önerilerini gerçekleştirdik.
Doktorumuza göre bir çocuğun iki yaş sendromunu kolay atlatması çocuğun ne kadar hızlı olgunlaşması ile alakalıymış.Burada çocuğumuza ne kadar büyüdüğünü gösterebilirsek olgunlasma sürecini hızlandırır ve bununla birlikte 2 yaş sendromunu daha hızlı geride bırakırmış.Eğer çocuğumuzun bazı şeyleri kendi başına yapmasına izin verip bazılarına yapamazsın diye tepki verirsek bu onda kafa karışıklığına sebep olurmuş.Bu sebeple bizde hem Mert'e hemde kendimize Mert'in artık büyüdüğünü ve kendi başına bir birey olduğunu kanıtlayacak yönde hareket etmeye başladık.
*Evde mama sandalyesini kaldırarak masada ona da bir sandalye koyduk.
*Yemeklerini kendi yiyebileceği şekilde sunduk.
*Geceleri benimle birlikte bizim yatağımızda uyur sonra kendi yatağına götürdüğümüz Mert efendiyi artık kendi yatağında uyutmaya başladık.
*Tuvalet eğitimimize denk geldiği için bezden tamamen kurtulduk.
*Zaman zaman yanında ben veya bir başkasının oturması kaydı ile arabada araba koltuğu yerine kemeri bağlanarak normal koltuğa oturmasına izin verdik.
*Kıyafet konusunda iki veya 3 alternatif sunarak kendi tercihlerini yapmasını sağladık.
Bu şekilde Mert hem büyüdüğünü hemde bizim onun kararlarına saygı duyduğumuzu anlamış.Eminim içinizden ''hadi canım'' diyen olmuştur, bende ilk bu şekilde tepki vermiştim ama gerçekten doğruymuş :) Şimdi evimizde sendrom mendrom kalmadı.Kelime sayımız arttıkça da bal gibi bir ilişkimiz oldu :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder