Herkese merhaba,
Zorlu bir dönem sonrası, 24. haftamıza girdik. Bu dönem de yaşananlardan bahsetmek isterim. Bu yazım belki pek keyifli olmayacak ama karnımın içinde devamlı oynayan ufaklık herşeyi unutturuyor gerçekten.
Geçtiğimiz ay amcamı ani bir kalp krizinden kaybettik :( Vefatından sadece 5 gün sonra kuzenim yani kaybettiğimiz amcamın kızı doğum yaptı ve dünya güzeli Defne’miz dünyaya geldi. Çok garip ve enterasan duyguları biranda birarada yaşadık. Üzüntü ve sevinç birarada…. Hayat ne garip değil mi? Hiçbirşey planladığınız gibi olmuyor, Allah’ın hepimiz için bir planı var ve biz neler yaşayacağımızı bilmeyen oyuncularız. Neye sevinip neye üzüleceğimize şaşırdık, kimse ne yapacağını nasıl davranacağını kestiremedi. Ama herşey Allah'tan her ne oluyorsa vardır bir sebebi diyorsun ve dua ediyorsun.
Amcamın vefatından 15 gün sonra babam dediğim, bizi okutan, sahip çıkıp bu yaşımıza getiren dedeciğimi kaybettik :( Evet yaşlıydı ve hastaydı ama her zaman çok dinç bir dedem vardı ve bu son zamanlarına kadar da böyleydi. Öyle hayata bağlı ve seven biriydibki hiç vazgeçmedi hep direndi... Hep biraz daha yaşayabilirim diye mücadele etti. Ama her zaman olduğu gibi Allah'ımın dediği oluyor. Çok ama çok üzüldüm, baba olarak gördüğüm mükemmel insanı kaybettim, sanki insanın kolu kanadı kırılıyor. Allah ondan razı olsun, mekanı cennet olsun inşallah. Umarım evladımızda dedem gibi iyi yürekli, yardımsever, dürüst, çağdaş ve saygı duyulan biri olur…
Ve evet bu kadar karışık ve üzüntülü günlerden sonra ufaklığın kontrolleri var.
Detaylı ultrasonumuzu yapan doktorumuz bebişi 1 hafta geride gördü (son adet tarihine gore hesaplanınca) ve 3 hafta sonrasında tekrar görmek istedi. Kendi doktorum ise bunun şuanda bir tehlike getirmediğini ve olabileceğini söylüyordu zaten. Bu 3 hafta içinde kendi doktorumuz kontrollerinde bebeğin damarlarindaki kan akışında dengesizlikler tespit etti, ana damarlarda değil, yani bebeği şuan için etkileyen birşey yok çok şükür. Doktorumuz her ihtimali düşünen ve tedbirli olmayı seven biri olduğundan ve ailemde (annem ve anneannem) romatizmal durum olması, annemin zamanında Romatoid Artrit tedavisini görmüş olması bir kaç tahlilin daha yapılması gerektiğini düşündürdü. Ama genimde romatizmal bir durumun olmasından dolayı tedbiren 100 mg lık asprin kullanmaya başladım. Gerekli kan ve genetik tahliller yapıldı ve kan pıhtılaşma süresinde bir kısalık olduğu çıktı yani kanım hızlı pıhtılaşıyor olarak ifade edebilirim. Bu arada detaylı ultrason çektirdiğimiz doktorun kontrol zamanı geldi ve kendisiyle de bu durumu paylaştık. Kendisi kontrollerimizi tekrar yaptı, 1 hafta geriliğin devam ettiğini ancak bebeğin gelişiminde bir problem olmadığını, diğer konuda da bir sıkıntı görmediğini belirtti. Rahatladık çıktık.
Kendi doktorum tedbirli olmamız açısından ve tahlillerdeki düşüklüklerin daha önceden mi yoksa gebelikle beraber mi çıktığını anlamamız için Hemotoloğa görünmemi istedi ve gittim. Hematolog da tahlilin yanlış olduğunu düşünerek tekrarlanmasını ve 2 tane daha genetik tahlilinin yapılmasını istedi. Şuan için tekrar beklemedeyiz.
Offff ne çok şey olmuş…ben yazarken yoruldum umarım siz okurken sıkılıp fenalık geçirmezsiniz ;)
Bunlar olurken ben ne mi hissediyorum? Tabi eşim bu çıkan sonuçların yaşanan stress ve üzüntülerden olduğunu düşünüyor ama yapılabilecekte birşeyyok malesef… Hayat böyle birşey, üzülmemek, ağlamamak elde olmuyor bazı sıkıntıların karşısında. Ufaklık biraz erken tanıştı sıkıntı ve üzüntüyle, Allah daha da beterlerinden bizi korusun. Yaşanması gerekiyormuş yaşandı. Diğer tahliller ile ilgili olarak kendimi rahat hissediyorum. Zaten endişelenicekte birşey yok şu aşamada çok şükür, sadece temkinli ilerlemeye çalışıyoruz. Normalde inanılmaz sulu gözlü biriyimdir, öyleki 50 defa izlediğim türk filminde 51. kez de olsa ağlayabilirim ;) ama bu tip hastalık veya acil durumlarda genelde soğukkanlıyımdır, bu genimi annemden almamışım damar yapım gibi :D Hayatta insanlar neler yaşıyor ve ne sıkıntılar çekiyor, evlatları için ne mücadelelerden geçiyorlar, benim şimdi panikle, olmayan birşey için kendimi ve bebeğimi yıpratmaya hakkım olmadığını düşünüyorum. Allah herkese ve tüm çocuklara sağlık versin,çaresiz dert vermesin…
Bu arada evimizi taşıdık bir de… Allah bize kendi evimizi almayı nasip etti ve bu koşturmanın içinde bir de ev taşıdık. Daha da ağırlaşmadan bu işide hallettik, tabi çevremdekilerin yardımları özelliklede annemin :)
Anne olmak… işte artık onun ne demek istediğini daha iyi anladığım ve anlayacağım günler geliyor… Umarım annemin ki kadar zorlu olmaz ;)
Aaaa ben size cinsiyetini söylemeyi atladım ;) Minik bir prenses geliyor hayırlısıyla ;) Hislerim bu sefer tutmadı valla aman zaten önemli değil, Allah ikisini de nasip etsin inşallah. Heyecanla kızımızın sağlıkla gelmesini bekliyoruz. Kendisi maşallah pek bir hareketli sanırım içerde bir lunaparkı var ve bütün aletlere biniyor kendisi :D Umarım çıktığında içerdeki gibi yaramaz olmazda babası gibi sakin ve uslu bir çocuk olur ;)
Bu yazımda pek iç açı olamadım belki ama güzel şeyleri düşünüp, güzel şeyleri karşılayacağımız şeyler olsun. Herşey bizim için bu hayatta. Artık kendimi güzel kızıma ve hazırlıklarına daha çok vereceğim bir dönem olacak ve bende bu keyifli anları sizlerle paylaşacağım… ;)
Begüm Nuran
Heyecanlı Anne Adayı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder