Evlere Şenlik İki Çocuklu Hayat :)

Zaman zaman hak vermemek elde değil , ne demiş büyüklerimiz ''tek çocuk tek çocuk, iki çocuk çok çocuk''.Bu yüzden diyorum iki çocuklu,hatta çok çocuklu anneler derneği kuralım.Hatta ve hatta çocuklar arasındaki yaş farkı en az olan anneyi de dernek başkanı yapalım.Bu durumda ikiz annelerine saygılar ve sevgiler :))

Hastaneden eve geldiğimizde aslında hersey çok güzeldi.Sanki Ömer senelerdir bizimleymiş gibi herkes çok alışmıştı.Ama ahh bu loğusalık yok mu, sağolsun 2. çocuk dinlemeden başımda bitti.Tabiki ilk zamanlar Ömer sürekli meme emmek istediğinden Mert'e vakit ayıramadığım zamanlar çok vicdan azabı çekiyordum.Bunca zaman bütün ilgim onun üzerindeyken şimdi o kardeşinin varlığına alışmaya çalışırken ben onu yalnız bırakıyordum.Hormonlarında etkisiyle ''hadi ceren sen iki çocuk annesisin yapabilirsin'' gazını aldım ve bu sayede Ömer'i emzirirken Mert'i uyutma,yedirma,oyun oynatma,giydirme ve hatta tuvaletini yaptırma yetisi kazandım. :)) Ömer doğduğunda tam 24 aylık olan Mert'in bu durum çok hoşuna gitmiş olsa gerek hala evde herşeyini benim yapmamı istiyor. Bu durum zaman zaman delirmeme sebep olmuyor değil.Çünkü an geliyor bırakın bir çocuğu, ikisini de bırakıp evden kaçmak istiyorum.En azından yarım saat market alışverişi yapmak bile bir güzel geliyor insana :)) Mert'in iki yaş sendromları Ömer'in ise gaz sancıları birleşince gerçekten evlere şenlik oluyoruz.Tabi birde Ömer'in kafatası yamukluğu sebebiyle ya yüzüstü yatması yada sadece kucakta dolaşması gerektiğini düşünürsek benim delirdiğim anların daha fazla olması gerektiğine inanıyorum.

Şimdi okuyunca gözünüz korkmasın aslında bu kadar korkunç değil :) Sanırım en geç iki haftanın sonunda kendinizi toparlıyorsunuz ve duruma alışıyorsunuz.Hatta dediğim gibi iki çocuk annesi olmanın verdiği gaz ile herşeyi üstleniyorsunuz.Zaman zaman düşünüyorsunuz '' ay ilk çocuk ne kadar rahatmış diye'' ama sonra toparlanıyorsunuz '' ikisi de okula gitmeye başlasın rahat edicem'' diye. Böyle böyle bir bakmışsınız 3 ay geçmiş ve siz doğumdan önceki zamanı hatırlamıyorsunuz bile :)İki çocuklu hayat öyle detaylı anlatılmaz yaşanır.O kadar çok detayı var ki yaşarken gün nasıl bitiyor anlamıyorsun.Ufak tefek kıskançlıklar , ''oğlum kardeşini uyandırmaa'' diye bağırınmalar, biri ağlarken öbürünün kahkaha atması derken ikinci çocuk karambolde büyüyor gerçekten.

Durumu özetleyen en güzel cümle şu olsa gerek.Eskiden iki kişi yapışık yaşıyorduk şimdi üçe çıktık :)  En iyisi anlatmayayım da siz resimlerden tahmin edin nasıl birşey iki çocuklu hayat..