Hamileyken her anne gibi bende "çocuğumu kesinlikle ilk 6 ay sadece anne sütüyle besleyeceğim" diye direten hatta büyük konuşma diyenlere çok kızan biriydim. Ama gelin görün ki Mert doğduktan sonra herşey gibi bu emzirme konusu da hayal ettiğim kadar kolay olmadı.
Doğumdan önce ilk başta kendimi sonra da bana baskı yapmamaları konusunda tüm aile fertlerine bilgi verdim :) Sütünüzün artmamasının yedikleriniz ile değil tamamen sıvı tüketimi ile alakalı olduğunu doktorumun bana söylediği basit kelimelerle aktarmaya çalıştım. Normal zamanda çok fazla su içen bir insan olduğum için sıvı tüketimi konusunda çok zorlanmadım. Sağolsun aile fertlerimde bana destek olarak yaptıkları şekersiz kompostolarla bana gayet iyi baktılar. Tabi sık sık emzirdikçe insan maalesef çok acıkıyor, bunu hesaba katarak kilo almamak adına kontrollü ve doğru beslendiğimi düşünüyordum.
Fakat dedim ya emzirme konusu beklediğim gibi olmadı. Mert'i doyurmak mümkün değildi, sürekli memede olmasına rağmen hala emmek istiyordu. Önceleri doktorum Mert'in beni emzik yerine koyduğunu bu kadar fazla süt ememeyeceğini söyledi fakat 3 haftada durum değişmeyince sütü sağıp çay kaşığı ile yedirmeye karar verdik. Böylece bir öğünde ne kadar süt içebildiğini görebiliyor olduk. Gerçektende Mert haftasına göre oldukça fazla yiyordu...
Buraya kadar Mert'le yapışık yaşamamızın dışında herşey gayet güzel gidiyordu. Fakat 4. haftada süt kanallarının tıkanması sebebiyle inanılmaz bir şişkinlikle karşılaştık. Önceleri herkes süt bezesidir geçer dedi fakat gitgide büyüyen ve geceleri bana 39 derece ateş yapan kocaman bir kitle haline geldi.
Bu şişkinliğin sebebini öğrenmek için 4-5 farklı doktora gittik, sürekli farklı farklı tahliller yaptırdık. Bir yandan da sütümün artık yetmediğini anlayarak Mert'in kilo alışının olması gerekenin çok altında olduğınu farkettik. Tabi bu konuda ben o kadar çok panik yaptımki doktorumuz beni rahatlatmak için evimize bebek tartısı göndererek Mert'in hergün kaç gr. aldığını anlamamıza yardımcı oldu.
Bu sırada tahlillerin sonucu çıkınca durum anlaşıldı. Gittiğim farklı farklı doktorların hepsi yıllardır ilk defa böyle bir durumla karşılaştıklarını, çok ender görünen bir sendrom olduğunu söylediler. Tabiki sendromun adını hatırlamıyorum ama durum şöyle. Meme ucundaki tıpkı burnumuz içinde sümüksü bir ortam bulunurmuş ve bu ortamda çeşitli mikroorganizmalar yaşarmış. Buraya kadar herşey normal. Fakat gelin görünki benim çok besleyici olan sütüm sayesinde sadece Mert değil bu mikroorganizmalar da beslenerek kocaman bir kitle haline gelmiş. Tabii bu doktorumuzun benim anlayabileceğim bir dilden anlatma şekli. Sonuç Mert'in 40'ı çıkar çıkmaz ben bir ameliyat oldum hem kitlemizde hem de içindeki sıvıdan kurtulduk.
Ameliyat sonrası emzirmeye devam ettikçe tekrar şişkinlik olmaya başlayınca bizde erken aylarda Aptamil ile tanıştık. Tabiki her anne gibi daha az emzirebilicem için çok üzüldüm. Ama doğru mama tercihi ile gaz sorunu yaşamadan 6 ay boyunca az anne sütü ve çok aptamil ile idare ettik.
Bu veya herhangi bir sebepten sütünüz azalırsa veya besleyici olmazsa devam sütlerini doktorlar mutlaka öneriyor. Çocuğunuzun bünyesine göre doğru mamalar ile inanın korktuğunuz gibi olmuyor. Çocuğunuz yine çok sağlıklı oluyor :)
Tabii burda belirtmeden geçmek istemediğim bir konu var. Hem benim bu durum ile alakalı hem de çocuk bütün gün memede ama doymuyor diyen anneler ile alakalı. Emzik kullanan bebekler maalesef emzik ve memenin emme teknikleri farklı olduğu için kafa karışıklığı yaşıyor. Bu sebeple sürekli memede olmasına rağmen memeyi emzik gibi emiyor ve maalesef doymuyor. E tabii çocuk sürekli memedeyken emme refleksi ile göğüs sürekli süt üretiyor fakat yeteri kadar emen bir çocuk olmadığı için süt bezeleri oluşuyor. Bizde de bu durum sebebiyle, Mert Efendi doyacağına mikroorganizmalar doydu.
Bakalım ikinci bebeğimizde nasıl bir emzirme hikayemiz olacak :)
Ceren Köken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder